ادبیات کرمانشاه؛ ادبیات پیشرو - مهسان بلاگ

این شاعر بارها در جشنواره های مختلف ملی خوش درخشیده است. وی تا مقطع کارشناسی ارشد در رشته فیزیک درس خوانده نموده است. جعفری مدرک کارشناسی ارشد در رشته مهندسی برق، گرایش الکترونیک از دانشگاه رازی دارد و سال هاست در آکادمی ها و دانشگاه های مختلف تدریس می نماید. بر اساس گفته خودش، از کودکی شعر می گوید. در ادامه گفت وگوی خبرنگاران را با وی بخوانید.

• از کی آغاز به نوشتن کردید و چه چیزی باعث رو آوردنتان به شعر و شاعری شد؟

از بچگی اهل نوشتن بوده ام. همه اعضای خانواده ام هم اهل مطالعه اند و با کتاب هایی مثل شاهنامه مانوس. برای ما که بچه تر بودیم آن موقع کیهان بچه ها خیلی جذاب بود و از این راه با دنیای نویسندگی و شعر امروز هم آشنا شدم. گرایش اصلی من به هنر موسیقی بود. یادم می آید اول دبستان بودم و در برنامه صبحگاهی مدرسه همکاری می کردم. حتی یک روز مدیر مدرسه من را با همراهی دفتردار مدرسه روانه صدا و سیما کرد. با این عنوان که استعداد خوبی در زمینه موسیقی دارم، ولی خب آنها نپذیرفتند چون شرایطی برای حضور خانم ها -ولو بچه ها- در چنین فضایی نبود. آن موقع موسیقی های نابی هم به گوش ما می رسید و سرآمد همه آنها آهنگ های اساتیدی چون شهرام ناظری و محمدرضا شجریان بود که ما را وصل می کردند به شعر شاعران بزرگ ایران زمین. همین موضوع هم من را به سمت شعر و به ویژه شعر کلاسیک سوق داد.

• درباره چه چیزهایی شعر می گویید؟

در کودکی بیشتر شعرهایم برای مادرم بود و چون بچه بودم آنها را برایش با آهنگ می خواندم و چیزی هم در خاطرم نیست. بعدها شعرهایم بیشتر انتقادی شد و به نوعی طنز که در خصوص مسائل روزمره و همسالانم می گفتم و برایم جدی نبود تا این که حدود 15 سالگی به مناسبت تولد حضرت زهرا(س) در مدارس ناحیه مسابقه شعر دانش آموزی گذاشته بودند. برای شرکت در این مسابقه من هم یک شب آغاز به نوشتن کردم. شعر خوبی شد و برنده هم شدم.

دومین شعرم در استان برگزیده شد و این شعر بود که مرا با شاعرانی مثل استادان محمد جواد محبت، همت علی اکرادی و حسین احمدی محجوب که داوران شعر بودند، آشنا کرد. البته به من گفتند در انجمن ها حضور داشته باشم ولی چون خانواده ام علاقه مند بودند که به درسم بپردازم در این محافل شرکت نمی کردم. سال ها بعد زمانی که دانشجو بودم به اولین انجمن ادبی رفتم. اولین جلسه ای که رفتم در انجمنی بود در میدان آزادی. بعدها عضو انجمن رشید یاسمی شدم که زیر نظر آقای محبت بود و برگزارنماینده آن آقای دولتی. بعد از آن در انجمن های حوزه هنری شرکت می کردم که زیر نظر آقای اکرادی و دکتر رادفر بود.

• تا به حال اثری منتشر نموده اید؟

یک کتاب علمی- آموزشی برای بچه ها در مقطع دبستان (گروه سنی ج) به زبان شعر در زمینه نجوم دارم که سال 86 مجوز چاپ هم گرفت، ولی چون کتابی تمام رنگی است و با توجه به بعد آموزشی آن باید در چند جلد به چاپ برسد، من از چاپش صرف نظر نموده ام؛ هیچ نهادی همکاری لازم را در این زمینه حداقل در زمینه فروش آن نداشته است. در خصوص دفتر شعرم هم باید بگویم شعرهای من در حدی است که چاپ گردد، ولی انگیزه کافی برای این کار ندارم. چاپ کتاب یک کار دلی است و سود مادی ندارد. این موضوع را اضافه کنید به هزینه های سرسام آور چاپ.

• ادبیات کرمانشاه را چطور ارزیابی می کنید؟

ادبیات کرمانشاه به نظرم در بعضی زمینه ها در کشور پیشرو بوده است و جریان رو به رشدی دارد.

• اگر بخواهید چند نفر تاثیرگذار در شعر استان را نام ببرید، از چه کسانی یاد می کنید؟

شاعر خوب در کرمانشاه زیاد داریم. من به شعر کلاسیک ایرانی علاقه دارم و نام این افراد را بیشتر به خاطر دارم؛ محمد جواد محبت که زبانی امروزی دارند. محمدسعید میرزایی که کرمانشاهی و در تهران ساکن هستند. شاعرانی هم هستند که شاید حضور پررنگی در فضاهای ادبی نداشته باشند، ولی شعرهای نابی دارند؛ مثل آقای درویشیان.

• شاعر برای جذب مخاطب شعر چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟

شعر جهت خودش را می رود و شاعر واقعی بعد از صدها سال از زیر گرد و غبارها اصالت گوهر وجودش را نمایان می نماید.

• فضای گفتگو و نقد در محافل ادبی استان را مناسب می دانید؟

راستش خیلی به این فضا در محافل ادبی کنونی اعتقاد ندارم. به قول صائب تبریزی صائب دو چیز می شکند قدر شعر را/ تحسین ناشناس و سکوت سخن شناس. شاعر باید با خودش روراست و در عین حال اهل مطالعه باشد که گول تعریف و تمجیدهای غلوآمیز یا نقدهای غرض آلود را نخورد و حرف درست و نقد واقعی را از سایر نقدها تشخیص دهد. من سعی دارم در شعرم از تعارف و کلام غلوآمیز به دور باشم و حس واقعی و حرفم را به درستی منتقل کنم. امیدوارم این صداقت کلام در شعرم مشهود باشد.

• درباره سمت و سوی ادبیات کُردی نظرتان چیست؟ در اشعارتان شعر کُردی دارید؟

چون بر زبان کُردی احاطه ندارم، کار خاصی در این زمینه انجام نداده ام. سعی در یادگیری زبان کُردی دارم، ولی این قدر در زبان کُردی گویش های مختلفی هست که سخن گفتن به این زبان بدون تسلط بر آن و احاطه بر تنوع گویش هایش برای فرد تازه واردی مثل من نگران نماینده است. شعر کُردی امروز شاعران توانمندی دارد و از شاعران خوب خبرنگاران می توان از آقایان کیومرث قصری و بابک دولتی نام برد. از خانم ها هم اگر اسمشان را درست به خاطر بیاورم شعرهایی که از خانم شهناز قهرمانی شنیدم، زیبا بودند.

• از موفقیت هایتان در جشنواره های شعر بگویید و آیا تاثیر مثبتی در جشنواره می بینید؟

با وجودی که به خاطر شرایط کاری ام چندان در فضای ادبیات نبوده ام، ولی به لطف خدا هربار در جشنواره ها شعری ارائه داده ام مورد لطف بزرگان قرار گرفته ام و شعرم انتخاب شده است. در مرحله استانی بیش از 10 عنوان انتخابی در زمینه شعر آیینی و شعر اجتماعی داشته ام و بارها در مسابقات کشوری از طرف استان کرمانشاه شرکت نموده ام.

• حرف آخر...

فضای هنر و ادبیات همیشه با احساسات همراه است و این موضوع بر ارزیابی هنرمندان تاثیرگذار است. ای کاش فضا برای امثال من که زمان کافی برای حضور در انجمن ها نداریم و در عین حال دغدغه هنر و فرهنگ سرزمینمان را داریم، فراهم باشد و نهادهای مربوطه برای چاپ کتاب شرایط مناسبی فراهم و از این حوزه حمایت نمایند.

• شعری از پروین جعفری

من دختری هستم غریب از خویش و دردآلود

چشم مرا روشن کن ای آیینه موعود

من چهره ای هستم که از خود حرف ها دارد

از تیرگی های وجود از این همه کمبود

ورد زبانم شد دنیا روشنایی ها

اما زمینی هستم و در هاله ای از دود

پیشانی ام چین و خم جغرافیای درد

برگونه هایم ردپای سنگلاخ و رود

تصویر در تصویر می بینم دنیام را

این پنجره در پنجره در چشم من پر بود

در سایه پلکم به هم خوردند رویاها

تا پلکان زندگی در این فضا فرسود

در گوش من آونگ رفتن ها و ماندن ها

شک را به شکل یک نشانه بر زمان اضافه کرد

جمعه است و روبه رویت مانده ام خاموش

در چارچوبی گمشده با منظری محدود

بانگ حضور خویش را آویز گوشم کن

تا پنجره پر وا کند از نغمه داوود

دور زمین: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه