نویسنده به دنبال بهانه نباشد
به گزارش مهسان بلاگ، فرشته احمدی نقد جامعه را از وظایف ادبیات می داند و می گوید نویسنده برای انجام ندادن این کار نباید دنبال بهانه باشد.
این داستان نویس و منتقد ادبی در گفت وگو با خبرنگاران، درباره نقد شرایط جامعه توسط ادبیات اظهار کرد: هدف غایی ادبیات و هنر، نقد کردن است؛ نه فقط نقد جامعه و وضعیت آن و وضعیت سیاسی، بلکه نگاه منتقدانه داشتن به همه آن چیزهایی که بشر خیالش در رابطه با آن ها راحت است. به نظر من مغز آدم ها تمایل شدیدی دارد به این که به چیزهایی عادت کند، خیالش از آن ها راحت باشد و آرام و قرار بگیرد و مسائل را ساده کند و سریع به دسته بندی های تعیین و معین برسد.
او در ادامه متذکر شد: از نظر من، کاری که ادبیات و هنر می نماید، اصولاً این است که دائماً دسته بندی های تعیین را زیر سوال می برد و تمام قطعیات مغز را زیر و رو می نماید. اما توانایی این نقد توسط هنر و ادبیات، به توانایی و دنیا بینی هنرمند بستگی دارد. اصلاً وظیفه اش همین است. یعنی اگر ادبیات قرار بود که همه افکار، فرایض و سنن ما را تأیید کند، در کنار بقیه چیزهای آموزشی قرار می گرفت. ولی همین که از عالم عقل و حسابرسی تا عالم هنر یک خط وجود دارد به جز آن وجه تخیلش، آشوب در دنیا تاییدشده ایجاد می نماید. پس ادبیات باید بتواند جامعه را نقد کند، چون وظیفه اش است اما توانش به دغدغه های هنرمند بستگی دارد.
احمدی متذکر شد: به نظر من، همه نویسندگان دارند به اندازه ای وضعیت جامعه را از طریق ادبیات نقد می نمایند، چون اگر این کار را انجام ندهند، اصلاً داستان خلق نمی گردد.
او با اشاره به این که در هر اثر ادبی می توان ردپایی از این نوع تفکر دگرگونه پیدا کرد، گفت: حتی در نوع داستان نویسی محافظه کارانه هم که صرفاً درباره خانواده و حول آن حرف می زند اگر ما به وضعیت موجود در داستان با دقت نگاه کنیم، شاید شکاف ها و کم وکاستی هایش به چشم مان بیاید و ببینیم که خودمان هم داریم همان طور زندگی می کنیم. یعنی حتی اگر داستان یک زندگی عادی را هم به تصویر بکشد مثل آیینه ای است که در مقابل ما گذاشته شده و می بینیم که این زندگی چقدر شکاف دارد.
نویسنده سارای همه و پری فراموشی درباره محدودیت های موجود در نقد نیز بیان نمود: حتماً هر جامعه ای با توجه به سنت ها، خط قرمزهای خودش را دارد و این هیچ ربطی به جمهوری اسلامی ندارد. در جامعه سلطنتی انگلیس هم خط قرمزهای خودش وجود دارد. البته بعضی خط قرمزها آشکار هستند، بعضی هم در درون ما انسان ها وجود دارند. به نظرم در موقعیت های مختلف به شکل های مختلفی می گردد نقد را عنوان نمود و امکان عنوان نمودن آن وجود دارد؛ فقط باید راهش را پیدا کرد. مگر این که اعلام نمایند حق خلق هیچ نوع اثر هنری وجود ندارد. اگر افراد ذاتاً معتقد باشند، در هر محدودیتی هم می توانند افکارشان را نمایش دهند.
این داستان نویس اضافه کرد: من منکر نیازمندی هنرمند به آزادی و ایجاد مزاحمت در آزادی بیان هنرمندان نیستم اما فکر می کنم آدم نباید دنبال بهانه باشد.
فرشته احمدی با اشاره به رابطه دوطرفه بین ادبیات و جامعه، اظهار کرد: رشد اجتماعی و سیاسی و اوضاع فقر جامعه در ادبیات تأثیر می گذارد و از طرفی ادبیات می تواند با بسط دادن این وضعیت ها و نقد کردن شان، گذر از آن ها را کوتاه کند و باعث رشد جامعه گردد. البته خیلی وقت ها ادبیات جلوتر از زمان خودش پیش می رود اما این را که ادبیات پیش رو همان لحظه تأثیر می گذارد یا نه نمی گردد اندازه گرفت اما بعداً با آنالیز وضعیت جامعه و ادبیات در هر بازه زمانی، می توان فهمید که رشد متوسط جامعه تحت تأثیر ادبیات بوده است.
منبع: خبرگزاری ایسنادور زمین: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه